برای ویرایش این بلوک به قسمت تنظیمات بلوک های دلخواه > بلوک فروشگاه شماره 2 مراجعه فرمایید.
زخم دهانه رحم یا سرویسیت، یکی از مشکلات شایع در زنان است که اغلب با علائم خفیف یا حتی بدون علامت همراه است. این عارضه در صورت عدم درمان میتواند به مشکلات جدیتری منجر شود. در این مقاله به بررسی علائم، علل و روشهای درمان زخم دهانه رحم میپردازیم. همانطور که اشاره شد، بسیاری از زنان مبتلا به زخم دهانه رحم هیچ علامتی ندارند. بااینحال، برخی از علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد: · ترشحات غیرطبیعی واژن: این ترشحات میتوانند زرد یا سبز رنگ، بدبو، یا همراه با خون باشند. · خونریزی غیرطبیعی: خونریزی بین دورههای قاعدگی، پس از رابطه جنسی، یا پس از یائسگی میتواند نشانهای از زخم دهانه رحم باشد. · درد لگن: برخی از زنان ممکن است درد مبهم در ناحیه لگن را تجربه کنند. · درد هنگام رابطه جنسی: درد یا ناراحتی در حین رابطه جنسی نیز میتواند نشانهای از این عارضه باشد. · تکرر ادرار: در برخی موارد، تکرر ادرار یا سوزش ادرار نیز ممکن است رخ دهد. زخم دهانه رحم معمولا به دلیل عفونت ایجاد میشود. شایعترین علل عفونی عبارتند از: · بیماریهای مقاربتی: کلامیدیا و سوزاک از شایعترین علل عفونی زخم دهانه رحم هستند. · عفونتهای باکتریایی: باکتریهای دیگری مانند استافیلوکوک و استرپتوکوک نیز میتوانند باعث این عارضه شوند. · عفونتهای ویروسی: ویروسهایی مانند هرپس سیمپلکس و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نیز میتوانند در ایجاد زخم دهانه رحم نقش داشته باشند. · آلرژی یا تحریک: در برخی موارد، واکنش آلرژیک به محصولات بهداشتی زنانه یا اسپرم کشها میتواند باعث تحریک و التهاب دهانه رحم شود. پزشک متخصص زنان با انجام معاینه لگن و بررسی علائم و سابقه پزشکی شما میتواند زخم دهانه رحم را تشخیص دهد. برای تایید تشخیص و شناسایی علت عفونت، ممکن است آزمایشهای زیر انجام شود: · آزمایش پاپ اسمیر: این آزمایش برای بررسی سلولهای غیرطبیعی در دهانه رحم انجام میشود. · آزمایش کشت ترشحات واژن: این آزمایش برای شناسایی عامل عفونت انجام میشود. · کولپوسکوپی: در اینروش، پزشک با استفاده از یک دستگاه بزرگنمایی به بررسی دقیقتر دهانه رحم میپردازد. درمان زخم دهانه رحم به علت آن بستگی دارد. در بیشتر موارد، عفونت باکتریایی با آنتیبیوتیکها درمان میشود. اگر عفونت ناشی از بیماری مقاربتی باشد، درمان هر دو شریک جنسی ضروری است. در موارد نادر که زخم دهانه رحم به دلیل تحریک ایجاد شده باشد، حذف عامل تحریک کننده و استفاده از داروهای ضدالتهابی میتواند به بهبود علائم کمک کند. برای کاهش خطر ابتلا به زخم دهانه رحم، میتوانید اقدامات زیر را انجام دهید: · استفاده از کاندوم: استفاده از کاندوم در هر رابطه جنسی میتواند از انتقال بیماریهای مقاربتی جلوگیری کند. · محدود کردن تعداد شرکای جنسی: داشتن شرکای جنسی متعدد خطر ابتلا به بیماریهای مقاربتی را افزایش میدهد. · انجام منظم آزمایشهای پاپ اسمیر: این آزمایش میتواند به تشخیص زودهنگام تغییرات سلولی در دهانه رحم کمک کند. زخم دهانه رحم یک عارضه شایع است که میتواند باعث ناراحتی و مشکلات جدیتری شود. با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، میتوان از عوارض جدی این عارضه جلوگیری کرد. اگر علائم زخم دهانه رحم را دارید، حتما به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. به نقل از: zanansabz.irعلائم زخم دهانه رحم
علل زخم دهانه رحم
تشخیص زخم دهانه رحم
درمان زخم دهانه رحم
پیشگیری از زخم دهانه رحم
سخن پایانی